Definify.com
Definition 2025
accretus
accretus
Latin
Participle
accrētus m (feminine accrēta, neuter accrētum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | accrētus | accrēta | accrētum | accrētī | accrētae | accrēta | |
| genitive | accrētī | accrētae | accrētī | accrētōrum | accrētārum | accrētōrum | |
| dative | accrētō | accrētō | accrētīs | ||||
| accusative | accrētum | accrētam | accrētum | accrētōs | accrētās | accrēta | |
| ablative | accrētō | accrētā | accrētō | accrētīs | |||
| vocative | accrēte | accrēta | accrētum | accrētī | accrētae | accrēta | |