Definify.com
Definition 2025
acquieturus
acquieturus
Latin
Participle
acquiētūrus m (feminine acquiētūra, neuter acquiētūrum); first/second declension
- about to repose
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | acquiētūrus | acquiētūra | acquiētūrum | acquiētūrī | acquiētūrae | acquiētūra | |
| genitive | acquiētūrī | acquiētūrae | acquiētūrī | acquiētūrōrum | acquiētūrārum | acquiētūrōrum | |
| dative | acquiētūrō | acquiētūrō | acquiētūrīs | ||||
| accusative | acquiētūrum | acquiētūram | acquiētūrum | acquiētūrōs | acquiētūrās | acquiētūra | |
| ablative | acquiētūrō | acquiētūrā | acquiētūrō | acquiētūrīs | |||
| vocative | acquiētūre | acquiētūra | acquiētūrum | acquiētūrī | acquiētūrae | acquiētūra | |