Definify.com
Definition 2025
adamantinus
adamantinus
Latin
Adjective
adamantinus m (feminine adamantina, neuter adamantinum); first/second declension
- adamantine (all senses)
- incorruptible, impregnable
- inflexible
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adamantinus | adamantina | adamantinum | adamantinī | adamantinae | adamantina | |
| genitive | adamantinī | adamantinae | adamantinī | adamantinōrum | adamantinārum | adamantinōrum | |
| dative | adamantinō | adamantinō | adamantinīs | ||||
| accusative | adamantinum | adamantinam | adamantinum | adamantinōs | adamantinās | adamantina | |
| ablative | adamantinō | adamantinā | adamantinō | adamantinīs | |||
| vocative | adamantine | adamantina | adamantinum | adamantinī | adamantinae | adamantina | |
Descendants
- English: adamantine
- Italian: adamantino
References
- adamantinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adamantinus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “adamantinus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.