Definify.com
Definition 2025
adaucturus
adaucturus
Latin
Participle
adauctūrus m (feminine adauctūra, neuter adauctūrum); first/second declension
- about to augment
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adauctūrus | adauctūra | adauctūrum | adauctūrī | adauctūrae | adauctūra | |
| genitive | adauctūrī | adauctūrae | adauctūrī | adauctūrōrum | adauctūrārum | adauctūrōrum | |
| dative | adauctūrō | adauctūrō | adauctūrīs | ||||
| accusative | adauctūrum | adauctūram | adauctūrum | adauctūrōs | adauctūrās | adauctūra | |
| ablative | adauctūrō | adauctūrā | adauctūrō | adauctūrīs | |||
| vocative | adauctūre | adauctūra | adauctūrum | adauctūrī | adauctūrae | adauctūra | |