Definify.com
Definition 2025
adaugens
adaugens
Latin
Participle
adaugēns m, f, n (genitive adaugentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | adaugēns | adaugentēs | adaugentia | ||
| genitive | adaugentis | adaugentium | |||
| dative | adaugentī | adaugentibus | |||
| accusative | adaugentem | adaugēns | adaugentēs | adaugentia | |
| ablative | adaugente, adaugentī1 | adaugentibus | |||
| vocative | adaugēns | adaugentēs | adaugentia | ||
1When used purely as an adjective.