Definify.com
Definition 2025
adiudicans
adiudicans
Latin
Participle
adiūdicāns m, f, n (genitive adiūdicantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | adiūdicāns | adiūdicantēs | adiūdicantia | ||
| genitive | adiūdicantis | adiūdicantium | |||
| dative | adiūdicantī | adiūdicantibus | |||
| accusative | adiūdicantem | adiūdicāns | adiūdicantēs | adiūdicantia | |
| ablative | adiūdicante, adiūdicantī1 | adiūdicantibus | |||
| vocative | adiūdicāns | adiūdicantēs | adiūdicantia | ||
1When used purely as an adjective.