Definify.com
Definition 2025
adiuvandus
adiuvandus
Latin
Participle
adiuvandus m (feminine adiuvanda, neuter adiuvandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adiuvandus | adiuvanda | adiuvandum | adiuvandī | adiuvandae | adiuvanda | |
| genitive | adiuvandī | adiuvandae | adiuvandī | adiuvandōrum | adiuvandārum | adiuvandōrum | |
| dative | adiuvandō | adiuvandō | adiuvandīs | ||||
| accusative | adiuvandum | adiuvandam | adiuvandum | adiuvandōs | adiuvandās | adiuvanda | |
| ablative | adiuvandō | adiuvandā | adiuvandō | adiuvandīs | |||
| vocative | adiuvande | adiuvanda | adiuvandum | adiuvandī | adiuvandae | adiuvanda | |