Definify.com
Definition 2025
adnuntians
adnuntians
Latin
Participle
adnūntiāns m, f, n (genitive adnūntiantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | adnūntiāns | adnūntiantēs | adnūntiantia | ||
| genitive | adnūntiantis | adnūntiantium | |||
| dative | adnūntiantī | adnūntiantibus | |||
| accusative | adnūntiantem | adnūntiāns | adnūntiantēs | adnūntiantia | |
| ablative | adnūntiante, adnūntiantī1 | adnūntiantibus | |||
| vocative | adnūntiāns | adnūntiantēs | adnūntiantia | ||
1When used purely as an adjective.