Definify.com
Definition 2024
adparatus
adparatus
Latin
Participle
adparātus m (feminine adparāta, neuter adparātum); first/second declension
- Alternative form of apparātūs
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adparātus | adparāta | adparātum | adparātī | adparātae | adparāta | |
| genitive | adparātī | adparātae | adparātī | adparātōrum | adparātārum | adparātōrum | |
| dative | adparātō | adparātō | adparātīs | ||||
| accusative | adparātum | adparātam | adparātum | adparātōs | adparātās | adparāta | |
| ablative | adparātō | adparātā | adparātō | adparātīs | |||
| vocative | adparāte | adparāta | adparātum | adparātī | adparātae | adparāta | |
Noun
adparātus m (genitive adparātūs); fourth declension
- Alternative form of apparātūs
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | adparātus | adparātūs |
| genitive | adparātūs | adparātuum |
| dative | adparātuī | adparātibus |
| accusative | adparātum | adparātūs |
| ablative | adparātū | adparātibus |
| vocative | adparātus | adparātūs |