Definify.com
Definition 2025
adplausus
adplausus
Latin
Participle
adplausus m (feminine adplausa, neuter adplausum); first/second declension
- Alternative spelling of applausus
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adplausus | adplausa | adplausum | adplausī | adplausae | adplausa | |
| genitive | adplausī | adplausae | adplausī | adplausōrum | adplausārum | adplausōrum | |
| dative | adplausō | adplausō | adplausīs | ||||
| accusative | adplausum | adplausam | adplausum | adplausōs | adplausās | adplausa | |
| ablative | adplausō | adplausā | adplausō | adplausīs | |||
| vocative | adplause | adplausa | adplausum | adplausī | adplausae | adplausa | |
Noun
adplausus m (genitive adplausūs); fourth declension
- Alternative spelling of applausus
Declension
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | adplausus | adplausūs |
| genitive | adplausūs | adplausuum |
| dative | adplausuī | adplausibus |
| accusative | adplausum | adplausūs |
| ablative | adplausū | adplausibus |
| vocative | adplausus | adplausūs |