Definify.com
Definition 2025
adunandus
adunandus
Latin
Participle
adūnandus m (feminine adūnanda, neuter adūnandum); first/second declension
- which is to be united
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adūnandus | adūnanda | adūnandum | adūnandī | adūnandae | adūnanda | |
| genitive | adūnandī | adūnandae | adūnandī | adūnandōrum | adūnandārum | adūnandōrum | |
| dative | adūnandō | adūnandō | adūnandīs | ||||
| accusative | adūnandum | adūnandam | adūnandum | adūnandōs | adūnandās | adūnanda | |
| ablative | adūnandō | adūnandā | adūnandō | adūnandīs | |||
| vocative | adūnande | adūnanda | adūnandum | adūnandī | adūnandae | adūnanda | |