Definify.com
Definition 2025
adustus
adustus
Latin
Participle
adustus m (feminine adusta, neuter adustum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adustus | adusta | adustum | adustī | adustae | adusta | |
| genitive | adustī | adustae | adustī | adustōrum | adustārum | adustōrum | |
| dative | adustō | adustō | adustīs | ||||
| accusative | adustum | adustam | adustum | adustōs | adustās | adusta | |
| ablative | adustō | adustā | adustō | adustīs | |||
| vocative | aduste | adusta | adustum | adustī | adustae | adusta | |
References
- adustus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adustus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ADUSTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “adustus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.