Definify.com
Definition 2025
aequinoctialis
aequinoctialis
Latin
Adjective
aequinoctiālis m, f (neuter aequinoctiāle); third declension
- equinoctial (pertaining to the equinox)
 
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | aequinoctiālis | aequinoctiāle | aequinoctiālēs | aequinoctiālia | |
| genitive | aequinoctiālis | aequinoctiālium | |||
| dative | aequinoctiālī | aequinoctiālibus | |||
| accusative | aequinoctiālem | aequinoctiāle | aequinoctiālēs | aequinoctiālia | |
| ablative | aequinoctiālī | aequinoctiālibus | |||
| vocative | aequinoctiālis | aequinoctiāle | aequinoctiālēs | aequinoctiālia | |
Related terms
References
- aequinoctialis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - aequinoctialis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - Félix Gaffiot (1934), “aequinoctialis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.