Definify.com
Definition 2024
aequiparatus
aequiparatus
Latin
Participle
aequiparātus m (feminine aequiparāta, neuter aequiparātum); first/second declension
- Alternative form of aequiperātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | aequiparātus | aequiparāta | aequiparātum | aequiparātī | aequiparātae | aequiparāta | |
| genitive | aequiparātī | aequiparātae | aequiparātī | aequiparātōrum | aequiparātārum | aequiparātōrum | |
| dative | aequiparātō | aequiparātō | aequiparātīs | ||||
| accusative | aequiparātum | aequiparātam | aequiparātum | aequiparātōs | aequiparātās | aequiparāta | |
| ablative | aequiparātō | aequiparātā | aequiparātō | aequiparātīs | |||
| vocative | aequiparāte | aequiparāta | aequiparātum | aequiparātī | aequiparātae | aequiparāta | |