Definify.com
Definition 2024
aequipollens
aequipollens
Latin
Adjective
aequipollēns m, f, n (genitive aequipollentis); third declension
- equivalent (having equal value or significance)
- (physics) equipollent
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | aequipollēns | aequipollentēs | aequipollentia | ||
| genitive | aequipollentis | aequipollentium | |||
| dative | aequipollentī | aequipollentibus | |||
| accusative | aequipollentem | aequipollēns | aequipollentēs | aequipollentia | |
| ablative | aequipollentī | aequipollentibus | |||
| vocative | aequipollēns | aequipollentēs | aequipollentia | ||
References
- aequipollens in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “aequipollens”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.