Definify.com
Definition 2025
afdalen
afdalen
Dutch
Verb
afdalen
- (intransitive) to descend
Inflection
| Inflection of afdalen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afdalen | |||
| past singular | daalde af | |||
| past participle | afgedaald | |||
| infinitive | afdalen | |||
| gerund | afdalen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | daal af | daalde af | afdaal | afdaalde |
| 2nd person sing. (jij) | daalt af | daalde af | afdaalt | afdaalde |
| 2nd person sing. (u) | daalt af | daalde af | afdaalt | afdaalde |
| 2nd person sing. (gij) | daalt af | daalde af | afdaalt | afdaalde |
| 3rd person singular | daalt af | daalde af | afdaalt | afdaalde |
| plural | dalen af | daalden af | afdalen | afdaalden |
| subjunctive sing.1 | dale af | daalde af | afdale | afdaalde |
| subjunctive plur.1 | dalen af | daalden af | afdalen | afdaalden |
| imperative sing. | daal af | |||
| imperative plur.1 | daalt af | |||
| participles | afdalend | afgedaald | ||
| 1) Archaic. | ||||