Definify.com
Definition 2025
afhaken
afhaken
Dutch
Verb
afhaken
Inflection
| Inflection of afhaken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afhaken | |||
| past singular | haakte af | |||
| past participle | afgehaakt | |||
| infinitive | afhaken | |||
| gerund | afhaken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | haak af | haakte af | afhaak | afhaakte |
| 2nd person sing. (jij) | haakt af | haakte af | afhaakt | afhaakte |
| 2nd person sing. (u) | haakt af | haakte af | afhaakt | afhaakte |
| 2nd person sing. (gij) | haakt af | haakte af | afhaakt | afhaakte |
| 3rd person singular | haakt af | haakte af | afhaakt | afhaakte |
| plural | haken af | haakten af | afhaken | afhaakten |
| subjunctive sing.1 | hake af | haakte af | afhake | afhaakte |
| subjunctive plur.1 | haken af | haakten af | afhaken | afhaakten |
| imperative sing. | haak af | |||
| imperative plur.1 | haakt af | |||
| participles | afhakend | afgehaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||