Definify.com
Definition 2024
afkalven
afkalven
Dutch
Verb
afkalven
- (intransitive) to cave in or calve off
- Een ijsplateau wordt gevoed door stromend gletsjerijs en verliest massa door het afkalven van ijsbergen.
- An ice shelf is fed through flowing glacier ice and loses mass through the calving off of icebergs.
- Een ijsplateau wordt gevoed door stromend gletsjerijs en verliest massa door het afkalven van ijsbergen.
Inflection
| Inflection of afkalven (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afkalven | |||
| past singular | kalfde af | |||
| past participle | afgekalfd | |||
| infinitive | afkalven | |||
| gerund | afkalven n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kalf af | kalfde af | afkalf | afkalfde |
| 2nd person sing. (jij) | kalft af | kalfde af | afkalft | afkalfde |
| 2nd person sing. (u) | kalft af | kalfde af | afkalft | afkalfde |
| 2nd person sing. (gij) | kalft af | kalfde af | afkalft | afkalfde |
| 3rd person singular | kalft af | kalfde af | afkalft | afkalfde |
| plural | kalven af | kalfden af | afkalven | afkalfden |
| subjunctive sing.1 | kalve af | kalfde af | afkalve | afkalfde |
| subjunctive plur.1 | kalven af | kalfden af | afkalven | afkalfden |
| imperative sing. | kalf af | |||
| imperative plur.1 | kalft af | |||
| participles | afkalvend | afgekalfd | ||
| 1) Archaic. | ||||