Definify.com
Definition 2025
afrekenen
afrekenen
Dutch
Verb
afrekenen
Inflection
Inflection of afrekenen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afrekenen | |||
past singular | rekende af | |||
past participle | afgerekend | |||
infinitive | afrekenen | |||
gerund | afrekenen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | reken af | rekende af | afreken | afrekende |
2nd person sing. (jij) | rekent af | rekende af | afrekent | afrekende |
2nd person sing. (u) | rekent af | rekende af | afrekent | afrekende |
2nd person sing. (gij) | rekent af | rekende af | afrekent | afrekende |
3rd person singular | rekent af | rekende af | afrekent | afrekende |
plural | rekenen af | rekenden af | afrekenen | afrekenden |
subjunctive sing.1 | rekene af | rekende af | afrekene | afrekende |
subjunctive plur.1 | rekenen af | rekenden af | afrekenen | afrekenden |
imperative sing. | reken af | |||
imperative plur.1 | rekent af | |||
participles | afrekenend | afgerekend | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- afrekening