Definify.com

Definition 2024


afrijten

afrijten

Dutch

Verb

afrijten

  1. (transitive) to tear a small(er) part away from a whole

Inflection

Inflection of afrijten (strong class 1, separable)
infinitive afrijten
past singular reet af
past participle afgereten
infinitive afrijten
gerund afrijten n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular rijt af reet af afrijt afreet
2nd person sing. (jij) rijt af reet af afrijt afreet
2nd person sing. (u) rijt af reet af afrijt afreet
2nd person sing. (gij) rijt af reet af afrijt afreet
3rd person singular rijt af reet af afrijt afreet
plural rijten af reten af afrijten afreten
subjunctive sing.1 rijte af rete af afrijte afrete
subjunctive plur.1 rijten af reten af afrijten afreten
imperative sing. rijt af
imperative plur.1 rijt af
participles afrijtend afgereten
1) Archaic.

Synonyms

  • losscheuren