Definify.com
Definition 2024
aischuir
aischuir
Irish
Verb
aischuir (present analytic aischuireann, future analytic aischuirfidh, verbal noun aischur, past participle aischurtha)
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | aschuirim | aschuireann tú; aschuirir† |
aschuireann sé, sí | aschuirimid | aschuireann sibh | aschuireann siad; aschuirid† |
a aschuireann; a aschuireas / a n-aschuireann*; a n-aschuireas* |
aschuirtear |
past | d'aschuir mé; d'aschuireas / aschuir mé‡; aschuireas‡ |
d'aschuir tú; d'aschuiris / aschuir tú; aschuiris‡ |
d'aschuir sé, sí / aschuir sé, sí‡ |
d'aschuireamar; d'aschuir muid / aschuireamar; aschuir muid‡ |
d'aschuir sibh; d'aschuireabhair / aschuir sibh; aschuireabhair‡ |
d'aschuir siad; d'aschuireadar / aschuir siad; aschuireadar‡ |
a d'aschuir / ar aschuir* |
aschuireadh; haschuireadh† |
|
past habitual | d'aschuirinn / aschuirinn‡ |
d'aschuirteá / aschuirteᇠ|
d'aschuireadh sé, sí / aschuireadh sé, sí‡ |
d'aschuirimis; d'aschuireadh muid / aschuirimis; aschuireadh muid‡ |
d'aschuireadh sibh / aschuireadh sibh‡ |
d'aschuiridís; d'aschuireadh siad / aschuiridís; aschuireadh siad‡ |
a d'aschuireadh / ar aschuireadh* |
d'aschuirtí / aschuirtí‡ |
|
future | aschuirfidh mé; aschuirfead |
aschuirfidh tú; aschuirfir† |
aschuirfidh sé, sí | aschuirfimid; aschuirfidh muid |
aschuirfidh sibh | aschuirfidh siad; aschuirfid† |
a aschuirfidh; a aschuirfeas / a n-aschuirfidh*; a n-aschuirfeas* |
aschuirfear | |
conditional | d'aschuirfinn / aschuirfinn‡ |
d'aschuirfeá / aschuirfeᇠ|
d'aschuirfeadh sé, sí / aschuirfeadh sé, sí‡ |
d'aschuirfimis; d'aschuirfeadh muid / aschuirfimis; aschuirfeadh muid‡ |
d'aschuirfeadh sibh / aschuirfeadh sibh‡ |
d'aschuirfidís; d'aschuirfeadh siad / aschuirfidís; aschuirfeadh siad‡ |
a d'aschuirfeadh / ar aschuirfeadh* |
d'aschuirfí / aschuirfí‡ |
|
subjunctive | present | go n-aschuire mé; go n-aschuiread† |
go n-aschuire tú; go n-aschuirir† |
go n-aschuire sé, sí | go n-aschuirimid; go n-aschuire muid |
go n-aschuire sibh | go n-aschuire siad; go n-aschuirid† |
— | go n-aschuirtear |
past | dá n-aschuirinn | dá n-aschuirteá | dá n-aschuireadh sé, sí | dá n-aschuirimis; dá n-aschuireadh muid |
dá n-aschuireadh sibh | dá n-aschuiridís; dá n-aschuireadh siad |
— | dá n-aschuirtí | |
imperative | aschuirim | aschuir | aschuireadh sé, sí | aschuirimis | aschuirigí; aschuiridh† |
aschuiridís | — | aschuirtear | |
verbal noun | aischur | ||||||||
past participle | aischurtha |
* Indirect relative
† Dialect form
‡Dependent form
Etymology 2
Noun
aischuir m
- vocative singular of aischur
- genitive singular of aischur
- nominative plural of aischur
- dative plural of aischur
Mutation
Irish mutation | |||
---|---|---|---|
Radical | Eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
aischuir | n-aischuir | haischuir | unchanged |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "aischuir" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.