Definify.com
Definition 2025
albicatus
albicatus
Latin
Participle
albicātus m (feminine albicāta, neuter albicātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | albicātus | albicāta | albicātum | albicātī | albicātae | albicāta | |
genitive | albicātī | albicātae | albicātī | albicātōrum | albicātārum | albicātōrum | |
dative | albicātō | albicātō | albicātīs | ||||
accusative | albicātum | albicātam | albicātum | albicātōs | albicātās | albicāta | |
ablative | albicātō | albicātā | albicātō | albicātīs | |||
vocative | albicāte | albicāta | albicātum | albicātī | albicātae | albicāta |
References
- ALBICATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)