Definify.com
Definition 2025
alternaturus
alternaturus
Latin
Participle
alternatūrus m (feminine alternatūra, neuter alternatūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | alternatūrus | alternatūra | alternatūrum | alternatūrī | alternatūrae | alternatūra | |
| genitive | alternatūrī | alternatūrae | alternatūrī | alternatūrōrum | alternatūrārum | alternatūrōrum | |
| dative | alternatūrō | alternatūrō | alternatūrīs | ||||
| accusative | alternatūrum | alternatūram | alternatūrum | alternatūrōs | alternatūrās | alternatūra | |
| ablative | alternatūrō | alternatūrā | alternatūrō | alternatūrīs | |||
| vocative | alternatūre | alternatūra | alternatūrum | alternatūrī | alternatūrae | alternatūra | |