Definify.com
Definition 2025
ambiëren
ambiëren
Dutch
Verb
ambiëren
Inflection
| Inflection of ambiëren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ambiëren | |||
| past singular | ambieerde | |||
| past participle | geambieerd | |||
| infinitive | ambiëren | |||
| gerund | ambiëren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ambieer | ambieerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ambieert | ambieerde | ||
| 2nd person sing. (u) | ambieert | ambieerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ambieert | ambieerde | ||
| 3rd person singular | ambieert | ambieerde | ||
| plural | ambiëren | ambieerden | ||
| subjunctive sing.1 | ambiëre | ambieerde | ||
| subjunctive plur.1 | ambiëren | ambieerden | ||
| imperative sing. | ambieer | |||
| imperative plur.1 | ambieert | |||
| participles | ambiërend | geambieerd | ||
| 1) Archaic. | ||||