Definify.com
Webster 1913 Edition
Analecta
{
An′a-lects
(ăn′ȧ-lĕkts)
, ‖Anˊa-lec′ta
(ănˊȧ-lĕk′tȧ)
, } Noun.
pl.
[Gr.
ἀνάλεκτα
fr. ἀναλέγειν
to collect; ἀνά
+ λέγειν
to gather.] A collection of literary fragments.
Definition 2025
analecta
analecta
Latin
Etymology
From the Ancient Greek ἀναλέκτης (analéktēs).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.naˈlek.ta/, [a.naˈɫɛk.ta]
Noun
analecta f (genitive analectae); first declension
Inflection
First declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | analecta | analectae |
| genitive | analectae | analectārum |
| dative | analectae | analectīs |
| accusative | analectam | analectās |
| ablative | analectā | analectīs |
| vocative | analecta | analectae |
References
- analecta in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “analecta”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.