Definify.com
Definition 2025
andrécken
andrécken
Luxembourgish
Verb
andrécken (third-person singular present dréckt an, past participle agedréckt, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Regular, separable | ||
|---|---|---|
| infinitive | andrécken | |
| participle | agedréckt | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | drécken an | — |
| 2nd singular | drécks an | dréck an |
| 3rd singular | dréckt an | — |
| 1st plural | drécken an | — |
| 2nd plural | dréckt an | dréckt an |
| 3rd plural | drécken an | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||