Definify.com
Definition 2024
annihilatus
annihilatus
Latin
Participle
annihilātus m (feminine annihilāta, neuter annihilātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | annihilātus | annihilāta | annihilātum | annihilātī | annihilātae | annihilāta | |
| genitive | annihilātī | annihilātae | annihilātī | annihilātōrum | annihilātārum | annihilātōrum | |
| dative | annihilātō | annihilātō | annihilātīs | ||||
| accusative | annihilātum | annihilātam | annihilātum | annihilātōs | annihilātās | annihilāta | |
| ablative | annihilātō | annihilātā | annihilātō | annihilātīs | |||
| vocative | annihilāte | annihilāta | annihilātum | annihilātī | annihilātae | annihilāta | |
Descendants
- English: annihilate