Definify.com
Definition 2025
annosus
annosus
Latin
Adjective
annōsus m (feminine annōsa, neuter annōsum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | annōsus | annōsa | annōsum | annōsī | annōsae | annōsa | |
genitive | annōsī | annōsae | annōsī | annōsōrum | annōsārum | annōsōrum | |
dative | annōsō | annōsō | annōsīs | ||||
accusative | annōsum | annōsam | annōsum | annōsōs | annōsās | annōsa | |
ablative | annōsō | annōsā | annōsō | annōsīs | |||
vocative | annōse | annōsa | annōsum | annōsī | annōsae | annōsa |
Derived terms
Related terms
Descendants
References
- annosus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- annosus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “annosus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- annosus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016