Definify.com
Definition 2025
annumeratus
annumeratus
Latin
Participle
annumerātus m (feminine annumerāta, neuter annumerātum); first/second declension
- Alternative form of adnumerātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | annumerātus | annumerāta | annumerātum | annumerātī | annumerātae | annumerāta | |
| genitive | annumerātī | annumerātae | annumerātī | annumerātōrum | annumerātārum | annumerātōrum | |
| dative | annumerātō | annumerātō | annumerātīs | ||||
| accusative | annumerātum | annumerātam | annumerātum | annumerātōs | annumerātās | annumerāta | |
| ablative | annumerātō | annumerātā | annumerātō | annumerātīs | |||
| vocative | annumerāte | annumerāta | annumerātum | annumerātī | annumerātae | annumerāta | |