Definify.com
Definition 2025
anteiens
anteiens
Latin
Participle
anteiēns m, f, n (genitive anteientis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | anteiēns | anteientēs | anteientia | ||
genitive | anteientis | anteientium | |||
dative | anteientī | anteientibus | |||
accusative | anteientem | anteiēns | anteientēs | anteientia | |
ablative | anteiente, anteientī1 | anteientibus | |||
vocative | anteiēns | anteientēs | anteientia |
1When used purely as an adjective.