Definify.com
Definition 2025
anthracinus
anthracinus
Latin
Adjective
anthracinus m (feminine anthracina, neuter anthracinum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | anthracinus | anthracina | anthracinum | anthracinī | anthracinae | anthracina | |
| genitive | anthracinī | anthracinae | anthracinī | anthracinōrum | anthracinārum | anthracinōrum | |
| dative | anthracinō | anthracinō | anthracinīs | ||||
| accusative | anthracinum | anthracinam | anthracinum | anthracinōs | anthracinās | anthracina | |
| ablative | anthracinō | anthracinā | anthracinō | anthracinīs | |||
| vocative | anthracine | anthracina | anthracinum | anthracinī | anthracinae | anthracina | |
References
- anthracinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - Félix Gaffiot (1934), “anthracinus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.