Definify.com
Definition 2025
antiochenus
antiochenus
Latin
Adjective
antiochēnus m (feminine antiochēna, neuter antiochēnum); first/second declension
- Antiochian (of or pertaining to Antioch)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | antiochēnus | antiochēna | antiochēnum | antiochēnī | antiochēnae | antiochēna | |
| genitive | antiochēnī | antiochēnae | antiochēnī | antiochēnōrum | antiochēnārum | antiochēnōrum | |
| dative | antiochēnō | antiochēnō | antiochēnīs | ||||
| accusative | antiochēnum | antiochēnam | antiochēnum | antiochēnōs | antiochēnās | antiochēna | |
| ablative | antiochēnō | antiochēnā | antiochēnō | antiochēnīs | |||
| vocative | antiochēne | antiochēna | antiochēnum | antiochēnī | antiochēnae | antiochēna | |
Related terms
- Antiochēa / Antiochīa