Definify.com
Definition 2025
apodicticus
apodicticus
Latin
Adjective
apodīcticus m (feminine apodīctica, neuter apodīcticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | apodīcticus | apodīctica | apodīcticum | apodīcticī | apodīcticae | apodīctica | |
| genitive | apodīcticī | apodīcticae | apodīcticī | apodīcticōrum | apodīcticārum | apodīcticōrum | |
| dative | apodīcticō | apodīcticō | apodīcticīs | ||||
| accusative | apodīcticum | apodīcticam | apodīcticum | apodīcticōs | apodīcticās | apodīctica | |
| ablative | apodīcticō | apodīcticā | apodīcticō | apodīcticīs | |||
| vocative | apodīctice | apodīctica | apodīcticum | apodīcticī | apodīcticae | apodīctica | |
Descendants
- English: apodictic
References
- apodicticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- APODICTICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “apodicticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.