Definify.com
Definition 2025
appretiandus
appretiandus
Latin
Participle
appretiandus m (feminine appretianda, neuter appretiandum); first/second declension
- which is to be appraised
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | appretiandus | appretianda | appretiandum | appretiandī | appretiandae | appretianda | |
| genitive | appretiandī | appretiandae | appretiandī | appretiandōrum | appretiandārum | appretiandōrum | |
| dative | appretiandō | appretiandō | appretiandīs | ||||
| accusative | appretiandum | appretiandam | appretiandum | appretiandōs | appretiandās | appretianda | |
| ablative | appretiandō | appretiandā | appretiandō | appretiandīs | |||
| vocative | appretiande | appretianda | appretiandum | appretiandī | appretiandae | appretianda | |