Definify.com
Definition 2025
appretians
appretians
Latin
Participle
appretiāns m, f, n (genitive appretiantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | appretiāns | appretiantēs | appretiantia | ||
| genitive | appretiantis | appretiantium | |||
| dative | appretiantī | appretiantibus | |||
| accusative | appretiantem | appretiāns | appretiantēs | appretiantia | |
| ablative | appretiante, appretiantī1 | appretiantibus | |||
| vocative | appretiāns | appretiantēs | appretiantia | ||
1When used purely as an adjective.