Definify.com
Definition 2025
aproven
aproven
Middle English
Verb
aproven (third-person singular simple present aproveth, present participle aprovende, simple past and past participle aproved)
- to prove
Conjugation
Conjugation of aproven
| present | singular | plural |
|---|---|---|
| 1st person | aprove | aproveþ, aproven |
| 2nd person | aprovest | aproveþ, aproven |
| 3rd person | aproveþ | aproveþ, aproven |
| subjunctive | aprove | aproven |
| participle | present | past |
| aprovende, aprovinge | (y)aproved | |
| simple past | singular | plural |
| 1st person | aprovede | aproveden |
| 2nd person | aprovede(st) | aproveden |
| 3rd person | aprovede | aproveden |
| subjunctive | aprovede | aproveden |
| imperative | singular | plural |
| aprove | aproveþ |