Definify.com
Definition 2025
arantius
arantius
Latin
Adjective
arantius m (feminine arantia, neuter arantium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | arantius | arantia | arantium | arantiī | arantiae | arantia | |
| genitive | arantiī | arantiae | arantiī | arantiōrum | arantiārum | arantiōrum | |
| dative | arantiō | arantiō | arantiīs | ||||
| accusative | arantium | arantiam | arantium | arantiōs | arantiās | arantia | |
| ablative | arantiō | arantiā | arantiō | arantiīs | |||
| vocative | arantie | arantia | arantium | arantiī | arantiae | arantia | |