Definify.com
Definition 2025
aratio
aratio
Latin
Noun
arātiō f (genitive arātiōnis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | arātiō | arātiōnēs |
| genitive | arātiōnis | arātiōnum |
| dative | arātiōnī | arātiōnibus |
| accusative | arātiōnem | arātiōnēs |
| ablative | arātiōne | arātiōnibus |
| vocative | arātiō | arātiōnēs |
References
- aratio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aratio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ARATIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “aratio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.