Definify.com
Definition 2025
argumentandus
argumentandus
Latin
Participle
argūmentandus m (feminine argūmentanda, neuter argūmentandum); first/second declension
- which is to be reasoned
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | argūmentandus | argūmentanda | argūmentandum | argūmentandī | argūmentandae | argūmentanda | |
| genitive | argūmentandī | argūmentandae | argūmentandī | argūmentandōrum | argūmentandārum | argūmentandōrum | |
| dative | argūmentandō | argūmentandō | argūmentandīs | ||||
| accusative | argūmentandum | argūmentandam | argūmentandum | argūmentandōs | argūmentandās | argūmentanda | |
| ablative | argūmentandō | argūmentandā | argūmentandō | argūmentandīs | |||
| vocative | argūmentande | argūmentanda | argūmentandum | argūmentandī | argūmentandae | argūmentanda | |