Definify.com
Definition 2025
argumenteren
argumenteren
Dutch
Verb
argumenteren
- (intransitive) to argue
Inflection
| Inflection of argumenteren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | argumenteren | |||
| past singular | argumenteerde | |||
| past participle | geargumenteerd | |||
| infinitive | argumenteren | |||
| gerund | argumenteren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | argumenteer | argumenteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | argumenteert | argumenteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | argumenteert | argumenteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | argumenteert | argumenteerde | ||
| 3rd person singular | argumenteert | argumenteerde | ||
| plural | argumenteren | argumenteerden | ||
| subjunctive sing.1 | argumentere | argumenteerde | ||
| subjunctive plur.1 | argumenteren | argumenteerden | ||
| imperative sing. | argumenteer | |||
| imperative plur.1 | argumenteert | |||
| participles | argumenterend | geargumenteerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- beargumenteren