Definify.com
Definition 2025
armatus
armatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /arˈmaː.tus/, [arˈmaː.tʊs]
Adjective
armātus m (feminine armāta, neuter armātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | armātus | armāta | armātum | armātī | armātae | armāta | |
genitive | armātī | armātae | armātī | armātōrum | armātārum | armātōrum | |
dative | armātō | armātō | armātīs | ||||
accusative | armātum | armātam | armātum | armātōs | armātās | armāta | |
ablative | armātō | armātā | armātō | armātīs | |||
vocative | armāte | armāta | armātum | armātī | armātae | armāta |
Descendants
Etymology 2
Noun
armātus m (genitive armātūs); fourth declension
Inflection
Fourth declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | armātus | armātūs |
genitive | armātūs | armātuum |
dative | armātuī | armātibus |
accusative | armātum | armātūs |
ablative | armātū | armātibus |
vocative | armātus | armātūs |
References
- armatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- armatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ARMATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “armatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.