Definify.com
Definition 2025
armatus
armatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /arˈmaː.tus/, [arˈmaː.tʊs]
Adjective
armātus m (feminine armāta, neuter armātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | armātus | armāta | armātum | armātī | armātae | armāta | |
| genitive | armātī | armātae | armātī | armātōrum | armātārum | armātōrum | |
| dative | armātō | armātō | armātīs | ||||
| accusative | armātum | armātam | armātum | armātōs | armātās | armāta | |
| ablative | armātō | armātā | armātō | armātīs | |||
| vocative | armāte | armāta | armātum | armātī | armātae | armāta | |
Descendants
Etymology 2
Noun
armātus m (genitive armātūs); fourth declension
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | armātus | armātūs |
| genitive | armātūs | armātuum |
| dative | armātuī | armātibus |
| accusative | armātum | armātūs |
| ablative | armātū | armātibus |
| vocative | armātus | armātūs |
References
- armatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- armatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ARMATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “armatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.