Definify.com
Definition 2025
arraisonner
arraisonner
French
Verb
arraisonner
Conjugation
Conjugation of arraisonner (see also Appendix:French verbs)
| simple | compound | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | arraisonner | avoir arraisonné | |||||
| gerund | en arraisonnant | en ayant arraisonné | |||||
| present participle | arraisonnant /a.ʁɛ.zɔ.nɑ̃/ |
||||||
| past participle | arraisonné /a.ʁɛ.zɔ.ne/ |
||||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | je (j’) | tu | il | nous | vous | ils | |
| simple tenses |
present | arraisonne /a.ʁɛ.zɔn/ |
arraisonnes /a.ʁɛ.zɔn/ |
arraisonne /a.ʁɛ.zɔn/ |
arraisonnons /a.ʁɛ.zɔ.nɔ̃/ |
arraisonnez /a.ʁɛ.zɔ.ne/ |
arraisonnent /a.ʁɛ.zɔn/ |
| imperfect | arraisonnais /a.ʁɛ.zɔ.nɛ/ |
arraisonnais /a.ʁɛ.zɔ.nɛ/ |
arraisonnait /a.ʁɛ.zɔ.nɛ/ |
arraisonnions /a.ʁɛ.zɔ.njɔ̃/ |
arraisonniez /a.ʁɛ.zɔ.nje/ |
arraisonnaient /a.ʁɛ.zɔ.nɛ/ |
|
| past historic1 | arraisonnai /a.ʁɛ.zɔ.ne/ |
arraisonnas /a.ʁɛ.zɔ.na/ |
arraisonna /a.ʁɛ.zɔ.na/ |
arraisonnâmes /a.ʁɛ.zɔ.nam/ |
arraisonnâtes /a.ʁɛ.zɔ.nat/ |
arraisonnèrent /a.ʁɛ.zɔ.nɛʁ/ |
|
| future | arraisonnerai /a.ʁɛ.zɔn.ʁe/ |
arraisonneras /a.ʁɛ.zɔn.ʁa/ |
arraisonnera /a.ʁɛ.zɔn.ʁa/ |
arraisonnerons /a.ʁɛ.zɔn.ʁɔ̃/ |
arraisonnerez /a.ʁɛ.zɔn.ʁe/ |
arraisonneront /a.ʁɛ.zɔn.ʁɔ̃/ |
|
| conditional | arraisonnerais /a.ʁɛ.zɔn.ʁɛ/ |
arraisonnerais /a.ʁɛ.zɔn.ʁɛ/ |
arraisonnerait /a.ʁɛ.zɔn.ʁɛ/ |
arraisonnerions /a.ʁɛ.zɔ.nə.ʁjɔ̃/ |
arraisonneriez /a.ʁɛ.zɔ.nə.ʁje/ |
arraisonneraient /a.ʁɛ.zɔn.ʁɛ/ |
|
| compound tenses |
present perfect | Use the present tense of avoir followed by the past participle | |||||
| pluperfect | Use the imperfect tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| past anterior1 | Use the past historic tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| future perfect | Use the future tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| conditional perfect | Use the conditional tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| subjunctive | que je (j’) | que tu | qu’il | que nous | que vous | qu’ils | |
| simple tenses |
present | arraisonne /a.ʁɛ.zɔn/ |
arraisonnes /a.ʁɛ.zɔn/ |
arraisonne /a.ʁɛ.zɔn/ |
arraisonnions /a.ʁɛ.zɔ.njɔ̃/ |
arraisonniez /a.ʁɛ.zɔ.nje/ |
arraisonnent /a.ʁɛ.zɔn/ |
| imperfect1 |
arraisonnasse /a.ʁɛ.zɔ.nas/ |
arraisonnasses /a.ʁɛ.zɔ.nas/ |
arraisonnât /a.ʁɛ.zɔ.na/ |
arraisonnassions /a.ʁɛ.zɔ.na.sjɔ̃/ |
arraisonnassiez /a.ʁɛ.zɔ.na.sje/ |
arraisonnassent /a.ʁɛ.zɔ.nas/ |
|
| compound tenses |
past | Use the present subjunctive tense of avoir followed by the past participle | |||||
| pluperfect1 | Use the imperfect subjunctive tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| imperative | – | tu | – | nous | vous | – | |
| — | arraisonne /a.ʁɛ.zɔn/ |
— | arraisonnons /a.ʁɛ.zɔ.nɔ̃/ |
arraisonnez /a.ʁɛ.zɔ.ne/ |
— | ||
| 1literary tenses | |||||||