Definify.com
Definition 2025
arringare
arringare
Italian
Verb
arringare
- (transitive) To harangue
Conjugation
Conjugation of arringare
| infinitive | arringare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | arringando | |||
| present participle | arringante | past participle | arringato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | arringo | arringhi | arringa | arringhiamo | arringate | arringano |
| imperfect | arringavo | arringavi | arringava | arringavamo | arringavate | arringavano |
| past historic | arringai | arringasti | arringò | arringammo | arringaste | arringarono |
| future | arringherò | arringherai | arringherà | arringheremo | arringherete | arringheranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | arringherei | arringheresti | arringherebbe | arringheremmo | arringhereste | arringherebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | arringhi | arringhi | arringhi | arringhiamo | arringhiate | arringhino |
| imperfect | arringassi | arringassi | arringasse | arringassimo | arringaste | arringassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| arringa, non arringare | arringhi | arringhiamo | arringate | arringhino | ||