Definify.com
Definition 2025
assignatus
assignatus
Latin
Participle
assignātus m (feminine assignāta, neuter assignātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | assignātus | assignāta | assignātum | assignātī | assignātae | assignāta | |
| genitive | assignātī | assignātae | assignātī | assignātōrum | assignātārum | assignātōrum | |
| dative | assignātō | assignātō | assignātīs | ||||
| accusative | assignātum | assignātam | assignātum | assignātōs | assignātās | assignāta | |
| ablative | assignātō | assignātā | assignātō | assignātīs | |||
| vocative | assignāte | assignāta | assignātum | assignātī | assignātae | assignāta | |
References
- ASSIGNATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)