Definify.com
Definition 2025
assuefaciens
assuefaciens
Latin
Participle
assuēfaciēns m, f, n (genitive assuēfacientis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | assuēfaciēns | assuēfacientēs | assuēfacientia | ||
genitive | assuēfacientis | assuēfacientium | |||
dative | assuēfacientī | assuēfacientibus | |||
accusative | assuēfacientem | assuēfaciēns | assuēfacientēs | assuēfacientia | |
ablative | assuēfaciente, assuēfacientī1 | assuēfacientibus | |||
vocative | assuēfaciēns | assuēfacientēs | assuēfacientia |
1When used purely as an adjective.