Definify.com
Definition 2025
assultans
assultans
Latin
Participle
assultāns m, f, n (genitive assultantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | assultāns | assultantēs | assultantia | ||
| genitive | assultantis | assultantium | |||
| dative | assultantī | assultantibus | |||
| accusative | assultantem | assultāns | assultantēs | assultantia | |
| ablative | assultante, assultantī1 | assultantibus | |||
| vocative | assultāns | assultantēs | assultantia | ||
1When used purely as an adjective.