Definify.com
Definition 2025
attinens
attinens
Latin
Participle
attinēns m, f, n (genitive attinentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | attinēns | attinentēs | attinentia | ||
| genitive | attinentis | attinentium | |||
| dative | attinentī | attinentibus | |||
| accusative | attinentem | attinēns | attinentēs | attinentia | |
| ablative | attinente, attinentī1 | attinentibus | |||
| vocative | attinēns | attinentēs | attinentia | ||
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Portuguese: atinente