Definify.com
Definition 2025
attonitus
attonitus
Latin
Participle
attonitus m (feminine attonita, neuter attonitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | attonitus | attonita | attonitum | attonitī | attonitae | attonita | |
| genitive | attonitī | attonitae | attonitī | attonitōrum | attonitārum | attonitōrum | |
| dative | attonitō | attonitō | attonitīs | ||||
| accusative | attonitum | attonitam | attonitum | attonitōs | attonitās | attonita | |
| ablative | attonitō | attonitā | attonitō | attonitīs | |||
| vocative | attonite | attonita | attonitum | attonitī | attonitae | attonita | |
References
- attonitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- attonitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “attonitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.