Definify.com
Definition 2025
auctorizatus
auctorizatus
Latin
Participle
auctōrizātus m (feminine auctōrizāta, neuter auctōrizātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | auctōrizātus | auctōrizāta | auctōrizātum | auctōrizātī | auctōrizātae | auctōrizāta | |
| genitive | auctōrizātī | auctōrizātae | auctōrizātī | auctōrizātōrum | auctōrizātārum | auctōrizātōrum | |
| dative | auctōrizātō | auctōrizātō | auctōrizātīs | ||||
| accusative | auctōrizātum | auctōrizātam | auctōrizātum | auctōrizātōs | auctōrizātās | auctōrizāta | |
| ablative | auctōrizātō | auctōrizātā | auctōrizātō | auctōrizātīs | |||
| vocative | auctōrizāte | auctōrizāta | auctōrizātum | auctōrizātī | auctōrizātae | auctōrizāta | |