Definify.com
Definition 2025
auratus
auratus
Latin
Participle
aurātus m (feminine aurāta, neuter aurātum); first/second declension
- furnished, overlaid or ornamented with gold, gilded, having been gilded
- colored with gold, gold-coloured
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | aurātus | aurāta | aurātum | aurātī | aurātae | aurāta | |
| genitive | aurātī | aurātae | aurātī | aurātōrum | aurātārum | aurātōrum | |
| dative | aurātō | aurātō | aurātīs | ||||
| accusative | aurātum | aurātam | aurātum | aurātōs | aurātās | aurāta | |
| ablative | aurātō | aurātā | aurātō | aurātīs | |||
| vocative | aurāte | aurāta | aurātum | aurātī | aurātae | aurāta | |
Adjective
aurātus m (feminine aurāta, neuter aurātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | aurātus | aurāta | aurātum | aurātī | aurātae | aurāta | |
| genitive | aurātī | aurātae | aurātī | aurātōrum | aurātārum | aurātōrum | |
| dative | aurātō | aurātō | aurātīs | ||||
| accusative | aurātum | aurātam | aurātum | aurātōs | aurātās | aurāta | |
| ablative | aurātō | aurātā | aurātō | aurātīs | |||
| vocative | aurāte | aurāta | aurātum | aurātī | aurātae | aurāta | |
References
- auratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- auratus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “auratus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.